برای تیمی که تا چند هفته پیش قهرمان نیم فصل دوم بود

پاس هنوز ترکیب اصلی اش را نشناخته است 

انگار نه انگار که این تیم فوتبال پاس همدان تا همین چندهفته اخیر با کسب نتایجی خوب، عنوان قهرمان نیم فصل دوم را از آن خود کرده بود و یکی از بهترین تیمها از نظر امتیاز گیری محسوب می شد. 

اوج درخشش و قله این تیم در این مسابقات، به پیروزی آنها مقابل ذوب آهن آن هم در اصفهان بر می گشت؛ جایی که اصغر مدیرروستا و شاگردانش شکستی نا باورانه را در فولاد شهر به شاگردان ابراهیم زاده تحمیل کردند.

اما برای  سفید و سبزپوشان همدانی دوران فراز خیلی زود به پایان رسید و دوران فرود آغاز گشت. حال در این مطلب قصد آن داریم تا خیلی گذرا تنها به بخشی از دلایل افت زود رس مدیرروستا و شاگردانش اشاره کنیم.

از جمله مبانی و اصول فوتبال شناسایی هرچه سریعتر ترکیب اصلی یک تیم در یک تورنمنت است و تیمهایی در تورنمنتها و لیگهای مختلف موفق تر هستند که بیشترین بازیهای ممکن را با ترکیبهای اصلی و ثابتشان بازی کنند.

همچنین شناختن زوجها، سپس مثلثها و حتی مربعها و ترکیب آنها با یکدیگر در ترکیب ثابت هر تیم نیز از جمله نکات اجتناب ناپذیریست که یک مربی باید به آن واقف باشد.

اما نگاهی به 33 بازی تیم پاس در لیگ برتر و به خصوص در 23 بازی آخر این تیم که با هدایت مدیرروستا انجام شد گواه این مدعاست که تیم پاس تا حالا که فقط یک هفته به پایان رقابتهای لیگ باقی مانده نه تنها زوجها، مثلثها و مربعها را نساخته، بلکه حتی ترکیب 11 نفره این تیم نیز برای مدیرروستا ناشناخته باقی مانده است. به عنوان مثال به این نکته اشاره می کنیم که هنوز زوج اصلی قلب دفاعی این تیم شکل نگرفته و همواره ترکیبهای مختلفی از امید خورج، مجید حیدری، ساشا کلونیجا و همت عابدی نژاد شکل گرفته است.

همچنین در جناح راست این تیم از بین نفراتی چون وریا غفوری، مجید غلام نژاد، همت عابدی نژاد، مرتضی عزیز محمدی، آرتور یدگاریان، امید ابوالحسنی و پوریا قیدر همواره ترکیبهای مختلفی ساخته می شود تا جایی که هیچگاه زوج ثابتی برای منطقه راست تیم یافت نشده است.

اما در جناح چپ پاس به غیر از پویا سیف پناهی که به بازیکن ثابتی در این جناح تبدیل شده، همواره نفراتی مثل هادی رمضانی، هادی بلوری، امید ابوالحسنی، یداله اکبری، آرتور یدگاریان و حتی این اواخر مرتضی عزیزمحمدی تشکیل دهنده زوج وی در این جناح بوده اند.

ناهمگونی و عدم شکل گیری ترکیب ثابت در خط میانی پاس اما از همه خطوط دیگر این تیم بیشتر به چشم می آید و انواع و اقسام ترکیبهای مختلف در بازیهای مختلف به کار گرفته شده اند اما آنچه مشخص است هنوز و در فاصله تنها یک هفته مانده به پایان فصل مدیرروستا نتوانسته بهترین ترکیب خود را از بین نفراتی مثل روزبه شاه علی دوست، یداله اکبری، آرتور یدگاریان، هادی رمضانی، مرتضی عزیز محمدی، هادی بلوری، وریا غفوری، امید ابولحسنی، وحید علی آبادی و.... نشناخته و همچنان در حال آزمون و خطا می باشد.

حکایت خط حمله تیم پاس هم که کاملا مشخص است.... در یک بازی زوج هادی اصغری با شهباز ارگینف، در یک بازی زوج هادی اصغری با صابر میرقربانی، در یک بازی زوج هادی اصغری با امید ابوالحسنی، در یک بازی زوج شهباز ارگینف با امید ابوالحسنی، در یک بازی زوج هادی اصغری و مقداد قباخلو و....و انواع و اقسام زوجهای دیگر...

اما بدتر از موارد یاد شده این است که در تیم پاس و در فاصله تنها یک هفته مانده به پایان مسابقات لیگ برتر، هستند بسیاری از بازیکنانی که هنوز پست سازمانی خود را نشناخته اند و در به تناوب در پستهای زیادی بازی کرده اند.  

به عنوان مثال امید ابوالحسنی که بازی در پستهای مهاجم نوک، مهاجم گوش، هافبک چپ، هافبک راست و حتی بعضا دفاع راست را در کارنامه اش دارد. یا روزبه شاه علی دوست که بازی در پستهای هافبک تهاجمی، هافبک تدافعی، هافبک راست، مدافع راست و مدافع میانی (و حتی دروازه بانی مقابل تیم مقاومت سپاسی) را تجربه کرده است. همت عابدی نژاد هم آخر سر متوجه نشد در این تیم هافبک دفاعیست، دفاع میانی یا دفاع راست.

یا یدالله اکبری که در تمامی پستهای هافبک برای پاس بازی کرد و عزیز محمدی که به رغم اینکه یک هافبک راست پای کلاسیک است، حتی در پست هافبک چپ نیز به دفعات برای پاس به میدان رفته.

البته قطعا تیمی که نتایج ضعیفی بگیرد کل مجموعه آن در کسب این نتایج دخیل بوده اند اما عوامل و دلایل فوق می تواند یکی از اصلی ترین عواملی باشد که تیمی را که در مقطعی توانسته بود بهترین نتایج را در نیم فصل دوم بگیرد، چطور حالا از آن به عنوان یکی از کاندیداهای سقوط یاد می شود؟